Biała Podlaska, dn. 25.05.2013 r.

Z dumą i fascynacją mówimy o niezwykłych i ważnych kartach historii oręża polskiego my, którzy mamy zapisane w swej biografii udział w misjach pokojowych pod patronatem ONZ. W gronie swoich rodzin, przyjaciół, kolegów wspominamy czas gdy nasz patriotyczny obowiązek skierował nas poza granice Polski, do obcego kraju, by nieść pokój. Słowem, pomoc oraz wsparcie, które dawały nadzieję na lepszą przyszłość i lepsze jutro. Bez śmierci, zabijania, krwi oraz rozpaczy po utracie bliskich. Narażając zdrowie, przepełnieni niepewnością jutra, godnie i z honorem reprezentowaliśmy Polskę. Tak nas nauczono, tak nas wyszkolono, tak nam wpojono. Nieszczędząc sił oraz krwi broniliśmy pokoju na świecie. Składaliśmy przysięgę i nieważne czy to żołnierz, policjant, strażak lub pracownik cywilny każdy z nas wiedział, że honor nie pozwala zhańbić polskiego munduru. Każdy z nas chciał wrócić z tarczą nie na tarczy, tak jak to zawsze bywało w historii wśród wojowników. Wybraliśmy zawód, który wymaga od nas poświęceń. Wymaga dyscypliny, uporu, skuteczności oraz prawości. Zdecydowaliśmy się na poświęcenie oraz na ofiarę własnego życia. Pogodziliśmy się z przeznaczeniem. Każdy z nas wiedział, że zapłatą za nasz trud i poświęcenie może być śmierć. Nikt z nas nie narzekał mimo, że rzeczywistość przerosła oczekiwania. Wiedzieliśmy dlaczego, po co i co może się zdarzyć. Gotowi byliśmy ponieść ofiarę swojego życia. Tego od nas oczekiwano, bo tego się oczekuje od ludzi w mundurach. Byliśmy przygotowani i wyszkoleni. Posiadaliśmy umiejętności, których nie mieli inni. Byliśmy elitą ludzi odważnych, kompetentnych i zdeterminowanych, by godnie reprezentować Polskę za granicą. Godnie wróciliśmy z misji. Nie przynieśliśmy wstydu. Polski żołnierz, policjant, strażak czy pracownik cywilny zapisali się złotymi zgłoskami w historii misji pokojowych pod patronatem ONZ jako prawdziwi peeacekeeperzy.  

Czytaj dalej →